Μόλις λίγες μέρες μετά την κατάμαυρη «επέτειο» της τραγωδίας των Τεμπών, που ορισμένοι χαρακτηρίζουν μάλιστα «ΕΓΚΛΗΜΑ», έπεσε η αυλαία της εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής. Κάθε κόμμα κι ένα πόρισμα! Κανένα κόμμα δεν συμφώνησε με κανένα άλλο, ούτε καν τα αντιπολιτευόμενα.
Η Επιτροπή εξέταζε τις ευθύνες των εμπλεκομένων πολιτικών και υπηρεσιακών, αλλά κανείς σχεδόν, είτε εντός της Επιτροπής είτε και εκτός αυτής, δεν τόλμησε να σταθεί μπροστά στις ευθύνες 22.707 ψηφοφόρων στις Σέρρες που ανέδειξαν ξανά τον «Υπουργό του δυστυχήματος» στα Τέμπη, ΠΡΩΤΟ ΣΕ ΨΗΦΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ! Θυμίζω ότι κάναμε Βουλευτικές εκλογές μόλις λίγους μήνες μετά την τραγωδία των Τεμπών που έστειλε στον θάνατο 57 νέους, (ως επί το πλείστον) ανθρώπους.
Ωστόσο ο κ. Κώστας Καραμανλής του Αχιλλέως (βεβαίως – βεβαίως) αναδείχθηκε ξανά πρώτος σε ψήφους Βουλευτής. Ο ίδιος είχε αναλάβει ήδη τις … λεγόμενες «πολιτικές ευθύνες» και παραιτήθηκε. Κατέφυγε στην κρίση του λαού του και αμέσως αναβαπτίστηκε, εξιλεώθηκε και απαλλάχθηκε από τις πολιτικές ευθύνες πανηγυρικά, αφού ξαναψηφίστηκε. Ο δεύτερος σε ψήφους Βουλευτής ήταν ο κ. Χατζηβασιλείου, επίσης της ΝΔ, που συγκέντρωσε στις Σέρρες 16.029 ψήφους!
Δεν είμαι μεταξύ εκείνων που ζητούν επί πίνακι την κεφαλή του κ. Καραμανλή, γιατί χρειαζόμαστε πολύ μεγαλύτερη «πιατέλα» για να χωρέσουν τόσοι πολλοί ανευθυνοϋπεύθυνοι και «ανέμελοι» υπάλληλοι του ΟΣΕ τύπου «Σταθμάρχη Βασίλη». Το ΚΚΕ για παράδειγμα ζητά με το πόρισμά του από τον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου την αναζήτηση ευθυνών σε καμιά 10αριά προηγούμενους Υπουργούς από τον κ. Καραμανλή. Και έχει και δίκιο!
Είπε όμως κανείς κάτι σ’ αυτούς τους 22.707 «νονούς» στις Σέρρες που … αναβάπτισαν τον πολυχρονεμένο Υπουργό τους; Σκεφτήκαμε μήπως τι ακριβώς ήταν αυτό που έκανε τους Σερραίους, να τον σταυρώσουν ξανά εκλογικά και όχι μεταφορικά; Τι ακριβώς εκτίμησαν άραγε όταν ήρθε η ώρα της κρίσεως; Ποια αποτελεσματικότητα, ποια ικανότητα, ποια εμπνευσμένη ηγεσία και ποια πολιτική οξυδέρκεια που στάθηκε δυνατή να εμποδίσει το κακό που ερχόταν;
Κυρίως, πως θα ψηφίζαμε εμείς εδώ στον Έβρο άραγε, σε μια ανάλογη περίπτωση; Αν είχαμε δηλαδή κι εμείς έναν Υπουργό που επί των ημερών του σκοτώθηκαν 57 άνθρωποι και εν συνεχεία αναλάμβανε την «πολιτική ευθύνη». Θα του αναθέταμε ξανά πολιτικές ευθύνες εκ νέου; Αρκούν άραγε 5-6.000 ρουσφέτια για να σπεύδουν οι Εβρίτικες οικογένειες να ψηφίζουν μονοκούκι; Κι ας συγκρούονται μετωπικά τα τρένα, κι ας καίγεται ο τόπος όλος κι ας πλημμυρίζει το σύμπαν;
Μας φταίνε οι κακοί πολιτικοί και οι Επιτροπές της Βουλής που κουκουλώνουν τα εγκλήματα των πολιτικών; Μας φταίνε οι νόμοι περί ευθύνης Υπουργών; Τα κόμματα και οι κυβερνήσεις; Οι πολίτες είναι πάλι άμοιροι ευθυνών; Κανείς δε διάβασε λίγο έστω Καζαντζάκη; «Εγώ, πρώτος εγώ ν’ αλλάξω τον κόσμο»;
Στον Αριστοτέλη αποδίδουν τη φράση «Οι λαοί έχουν τους ηγέτες που τους αξίζει». Οι Λατίνοι το έλεγαν αλλιώς: «Qualis rex, talis grex». (Όπως ο Βασιλιάς, τέτοιος κι ο λαός).
Τα γράφουμε σήμερα όλα αυτά γιατί ίσως να γίνουν αφορμή για έναν προβληματισμό ως προς τους ηγέτες που μας αξίζουν εδώ στον Έβρο. Θα ήθελα για τον τόπο που θα παραδώσουμε αύριο στα παιδιά μας, να αποδειχθούμε πολύ πιο «ωραίοι», επειδή ακριβώς δεν είμαστε «Σερραίοι». Και θα αγωνιώ μέχρι τη στιγμή που θα χρειαστεί να πάρουμε ως Εβρίτες μια ανάλογη απόφαση σε κάποιες επόμενες εκλογές. Θα ήθελα να ήμουν σίγουρος ότι θα ψηφίζαμε διαφορετικά από τους Σερραίους. Αλλά δεν είμαι!
Σταύρος Αποστολίδης
