23 χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Δημοκρατία ή ασυδοσία; Ελευθερία ή ελευθεριότητα; Πολύ ασαφή τα όρια και πολύ προσωπικά. Ο καθένας μας έχει θεσπίσει δικά του όρια για την ελευθερία της έκφρασης στα πλαίσια της άσκησης των δημοκρατικών του ελευθεριών. Νόμοι αρκετά παλιοί που δεν έχουν προσαρμοστεί πλήρως στα νέα δεδομένα.
Περί ελευθεροτυπίας νόμοι που έχουν γίνει λάστιχο όταν πρόκειται για το διαδίκτυο. Η ανωνυμία, η έλλειψη ξεκάθαρου θεσμικού πλαισίου ίσως; Αλήθεια είναι ότι επειδή δεν έχω σπουδάσει στην Νομική και δεν είμαι δικηγόρος πιθανότατα να έχω και λάθος αλλά αυτή είναι η αίσθηση που έχω σαν πολίτης και χρήστης του διαδικτύου. Μία πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των χρηστών του Facebook ενημερώνεται από το Facebook και δεν αναφέρομαι όταν αυτό γίνεται μέσω έγκυρων σελίδων μέσων μαζικής ενημέρωσης αλλά από τον κάθε τυχάρπαστο που αυτοχρίζεται δημοσιογράφος.
Άμα, βρε αδερφέ, είναι μια επίσημη σελίδα ξέρεις και από πού να ζητήσεις ευθύνες όταν όμως έχουμε διασπορά ψευδών ειδήσεων, όταν σπιλώνονται συνειδήσεις από κάποιους που θεωρούν ότι τάχθηκαν από την κΕνωνία ή από μόνοι τους να λειτουργούν ως η κΕνωνική Νέμεσις και να κρίνουν τους πάντες και τα πάντα ενώ είναι χειρότεροι, στο καλύτερο σενάριο ή απλά για να βγάζουν μεροκάματο από πού να ζητήσεις ευθύνες; Κιτρινισμός, κατινιές, «ενημέρωση» της κακιάς ώρας, εκμεταλλευόμενοι τον θυμό της κοινωνίας, γράφουν θυμωμένα, γράφουν με τρόπο που θυμίζει κρεατομηχανή κοπής κιμά και από κάτω οι θυμωμένοι, οι μαλωμένοι ακόμα και με τον ίδιο τους τον εαυτό πανηγυρίζουν που βρέθηκε το προσωρινό θύμα για 2-3 μέρες να βγάλουν τον θυμό τους πάνω του.
Έγιναν ειδικοί ξαφνικά η κυρία Μαρία από τον 4ο όροφο που έχει μία γνωστή που ο κουμπάρος της ξαδέρφης της, έχει μία γνωστή που ο τριτοξάδερφος της δουλεύει για μία μονάδα υγείας ή είναι απλά αστυνομικός αλλά αυτοπαρουσιάζεται ως τουλάχιστον κάτοχος Νόμπελ ή αρχηγός του FBI αντίστοιχα και είπε το τάδε. Καμία διασταύρωση και το σανό, το κουτόχορτο μπαίνει στο καθημερινό μενού του κάθε αδύναμου χαρακτήρα, του κάθε θυμωμένου, του κάθε ημιμαθή που είναι πολύ χειρότερος από αυτόν που έχει άγνοια και αναπαράγεται και σερβίρεται σαν πιάτο πολυτελείας.
Η μεγάλη κόντρα στο ποιος θα μεταδώσει την είδηση πιο γρήγορα, η μεγάλη κόντρα ποιος θα φανεί ως ο πιο θυμωμένος με το σύστημα, η μεγάλη κόντρα ποιος θα φανεί ως ο πιο αιμοσταγής της ενημέρωσης έχουν κάνει να χαθεί το μέτρο, η ποιότητα και η αξιοπιστία. Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα μέσα που διασταυρώνουν πριν σερβίρουν, που αξιολογούν πριν μεταδώσουν και δεν υπάρχει η πλήρης απαξίωση. Δεν υπάρχει δυστυχώς μαγική συνταγή για να ξεχωρίζει ο καθένας μας ποιο μέσο είναι ποιας κατηγορίας, το μόνο που μας βοηθά είναι ο χρόνος και οι συνεχείς δοκιμές αξιοπιστίας του κάθε μέσου.
Παρόλα αυτά, προτιμώ μια κοινωνία με αυτές τις αδυναμίες, με αυτά τα τρωτά σημεία παρά μία κοινωνία απολυταρχική, με λογοκρισία και σπιούνους για τους παραβάτες που δεν πειθαρχούν προς τις υποδείξεις. Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία και σωστούς νόμους θα προσθέσει η ταπεινότητα μου. Χρόνια πολλά Ελλάδα, υγεία σε όλες και όλους, χαιρετισμούς στην οικογένεια.
Παύλος Σ Μιχαηλίδης
