Της ΜΑΡΙΑΝΘΗΣ ΚΟΥΝΙΑ
Την πρώτη σκηνοθετική του απόπειρα κάνει φέτος ο Εβρίτης ηθοποιός Γιάννης Στάνκογλου, μεταφέροντας στη σκηνή του θεάτρου «Εμπορικόν» το «Killer Joe» του Tracy Lets, ένα βίαιο έργο, με θέμα την παθογένεια μιας δυσλειτουργικής οικογένειας. «Το σκεφτόμουν τρία-τέσσερα χρόνια. Ηθελα πολύ να ασχοληθώ με τη σκηνοθεσία. Προέκυψε ως δική μου εσωτερική ανάγκη να εκφραστώ και με άλλους τρόπους. Διάλεξα αυτό το έργο γιατί με γοήτευσε η ατμόσφαιρά του και το σκοτεινό χιούμορ. Είναι ένας ωραίος συνδυασμός θεάτρου του παραλόγου με κινηματογραφικά στοιχεία και τη σκληρότητα των παλιών αγγλικών κειμένων», αναφέρει σήμερα ο γνωστός ηθοποιός.
Ενας καταχρεωμένος νεαρός έμπορος ναρκωτικών ζητά από έναν εκτελεστή της αστυνομίας του Τέξας να σκοτώσει τη μητέρα του, ώστε να εισπράξει ο ίδιος, η μικρότερη αδερφή του, ο πατέρας του και η μητριά του την ασφάλεια ζωής. Καθώς δεν έχει να δώσει προκαταβολή για τον φόνο, ο εκτελεστής του ζητά ως εγγύηση τη μικρή του αδερφή και εκείνος, με τη σύμφωνη γνώμη του πατέρα του, τη δίνει. Το έργο είναι πολύ σκληρό και δείχνει πως η γυναίκα δεν ανήκει στον εαυτό της, αλλά σε όλους τους υπολοίπους, με ό,τι αναφορές μπορεί αυτό να έχει στο σήμερα.
«Βέβαια έχει αναφορές. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που το επέλεξα. Ομως, άλλαξα το τέλος του έργου, γιατί, ενώ η (κακοποιημένη) γυναίκα δεν σκοτώνει τον ήρωα, εγώ επέλεξα να τον σκοτώσω τελικά. Θέλοντας να πω ότι πρέπει να τελειώνουμε με την πατριαρχία και με τον τρόπο που έχουμε μάθει όλοι μας να συμπεριφερόμαστε στις σχέσεις μας με τους άλλους».
«ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ». Τι έχει πάει λάθος στο μεγάλωμα των αγοριών, αλλά και των κοριτσιών τις τελευταίες δεκαετίες; «Θεωρώ πως είναι ένα τέλος εποχής αυτό που ζούμε τα δύο-τρία τελευταία χρόνια».
Ο Γιάννης Στάνκογλου είναι ένας ηθοποιός που τα τελευταία χρόνια έχει γνωρίσει μεγάλες δόξες μέσα από τη δουλειά του, με τον κόσμο να τον λατρεύει. «Ξέρω ότι όλο αυτό έχει προέλθει από πάρα πολλή δουλειά για πολλά χρόνια. Δεν ξέρω αν πουλάω ή ξεπουλάω, γιατί αυτό το ακούω εδώ και 15 χρόνια. Το θέμα είναι ότι εγώ θέλω πάντα να ρισκάρω και να κάνω στροφές στη δουλειά μου και ο λόγος που φέτος σκηνοθετώ ένα έργο είναι κι αυτός. Δηλαδή βάζω παγίδες στον εαυτό μου και μου αρέσει. Εχω πει πολλά “όχι” και μάλιστα κάποια από αυτά ίσως να μου φέρνανε πολύ περισσότερα χρήματα. Αλλά το κάνω με πολλή σκέψη. Πιστεύω στον χρόνο, ότι δηλαδή αυτός σε ωριμάζει. Και ωριμάζοντας πρέπει να πάρεις τις σωστές αποφάσεις, για να μην εξευτελίζεσαι εσύ και η δουλειά σου». Για την κάθαρση στο θέατρο θεωρεί πως πέρυσι έγινε μια πολύ καλή αρχή. «Τόσα χρόνια στον καλλιτεχνικό χώρο, οι κακοτοπιές ήταν οι προσβολές μέσα στη δουλειά και η σκληρή συμπεριφορά. Αυτό δεν μου άρεσε καθόλου. Είχα υποστεί παλιά περιστατικά βίας και είτε έφευγα εγώ είτε ο άλλος. Θυμάμαι κάποτε ένας σκηνοθέτης με πίεσε πολύ, έφτασε στο σημείο να με προσβάλει λέγοντάς μου ότι δεν είμαι καλός ηθοποιός», αναφέρει.
Πηγή: Παραπολιτικά
