Αρχική » Το σχόλιο της Έλενας Ακρίτα για την κατάσταση στον Έβρο και η απάντηση του ακριτικού Εβρίτη…

Το σχόλιο της Έλενας Ακρίτα για την κατάσταση στον Έβρο και η απάντηση του ακριτικού Εβρίτη…

από statusradio.gr
7 σχόλια

Στην κατάσταση στον Έβρο αναφέρθηκε η γνωστή συγγραφέας και δημοσιογράφος Έλενα Ακρίτα, εστιάζοντας στον πόλεμο και το προσφυγικό, καθώς και στην ιστορία των δικών της παπούδων.

«Αν μου επιτρέπετε να πω κάτι για την κατάσταση στον Έβρο. Μερικοί από μας δεν μπορούμε να μισήσουμε κανέναν άνθρωπο. Ούτε τον Έλληνα που φοβάται για την ασφάλεια του, ούτε τον ξένο που ψάχνει μια καλύτερη ζωή. Δεν μπορούμε και δεν θέλουμε.

Αν είναι να ‘μισήσουμε’ κάτι, αυτό ας είναι οι διεθνείς πολιτικές που φέρνουν τους πολέμους στο κατώφλια μας. Κανένας άνθρωπος δεν βάζει τα παιδιά του να κοιμηθούν στις μόριες και στον Έβρο επειδή έχει απορρίψει από καπρίτσιο μια καλύτερη επιλογή. Η ζωή, ο πόλεμος, η φτώχεια τους έφεραν εδώ αυτούς τους ανθρώπους. Δεν είναι ούτε χειρότεροι, ούτε καλύτεροι από μας. Κι όσο κι αν οι άθλιοι Ερντογάν αυτού το κόσμου τους χρησιμοποιούν ως εργαλεία, οι άνθρωποι είναι άνθρωποι. Τέλος.

Δεν πρέπει να χυθεί αίμα. Οι στρατιώτες μας είναι 20χρονα παλικαράκια που με το όπλο που κρατούν δεν έχουν σκοτώσει ούτε μπεκάτσα. Καλά καλά δεν ξέρουν να το χειρίζονται, θα τους βάλουμε στην πρώτη γραμμή του πυρός να κάνουν τι; Να σκοτωθούν ή να σκοτώσουν; Κι αν απέναντί τους έχουν το παιδί ή την έγκυο, τι θα τους ζητήσουμε; Να πυροβολήσουν στο ψαχνό; Να σηκώσουν αυτό το βάρος στην υπόλοιπη ζωή τους;

Κι αυτοί που το ζητούν είναι ποιοι;
Αυτοί που βάζουν βύσμα να μην υπηρετήσουν τα παιδιά τους στον Εβρο, αλλά μόνο τα φουκαραδάκια που δεν έχουν μέσον;
Αυτοί που πολεμάν από τον καναπέ με όπλο το πληκτρολόγιο;
Αυτοί που περνάνε τα σύνορα για να αγοράσουν φτηνά σώβρακα, πλήττοντας έτσι την ελληνική οικονομία;
Αυτοί που στοιβάζουν τα μακαρόνια στο καρότσι επειδή έβηξε ο γείτονας στο ισόγειο;

Άκου φίλε. Μην μάς λες εμάς ‘η χώρα ΜΟΥ’ εκτός αν την πήρες προίκα από τον πατέρα σου. Η χώρα ανήκει σε όλους τους Έλληνες. Δεν είναι εργολαβία δική σου, δική μου ή κανενός.
Κι επειδή κάθε οικογένεια έχει την ιστορία της, ας πω κι εγώ κάτι για την δική μου.
Οι Τούρκοι έδιωξαν τους παππούδες μου από την Μικρά Ασία κι εκείνοι ήρθαν εδώ όπου τους αποκαλούσαν τουρκοσπορους, παστρικιές και πουτάνες.
Την γη που μεγάλωσε τον πατέρα μου, στου Μόρφου της Κύπρου, την κατοικούν οι Τούρκοι.
Ο πατέρας μου αν και Κυπριος, πήρε Ελληνική υπηκοότητα για να πολεμήσει στο Ελληνοαλβανικό έπος. Η μάνα μου καταδικάστηκε από τη χούντα των συνταγματαρχών σε 10 χρόνια φυλακή για αντιστασιακή δράση.
Τι θέλω να πω. Όλες οι οικογένειες έχουμε την ιστορία μας, έχουμε τον πόνο μας, έχουμε την περηφάνεια μας. Δεν είναι πιο ‘Έλληνας’ αυτός που φωνάζει πιο δυνατά ή σηκώνει πιο ψηλά την ελληνική σημαία.

Κάτι τελευταίο.Τα σύνορα του Έβρου δεν είναι μόνο ελληνικά. Είναι ευρωπαϊκά. Πρέπει να συγκληθεί Σύνοδος κορυφής και να συγκληθεί τώρα.

Αν είχα λύσεις κι απαντήσεις, θα είχα γίνει πολιτικός όταν μού το πρότειναν. Δεν έγινα γιατί δεν έχω και δεν είναι δική μου υποχρέωση να έχω. Κάποιους ψηφίσαμε για να κάνουν αυτή τη δουλειά. Το μόνο που πιστεύω είναι πως ο πόλεμος δεν είναι η απάντηση σε κανένα ερώτημα. Ούτε το αίμα, ούτε το μίσος. Γιατί μερικοί από μας δεν μπορούμε να μισήσουμε κανένα πλάσμα πάνω στη Γη.
Κι ούτε θέλουμε.»

Ένας Εβρίτης, κάτοικος της Ορεστιάδας αισθάνθηκε την ανάγκη να απαντήσει δημόσια στην αρθογράφο. Πρόκειται για τον πολιτικό μηχανικό Γιώργο Τυμπανίδη, ο οποίος αναφέρει:

«Αισθάνθηκα την ανάγκη να γράψω μια απάντηση στο άρθρο της κας Έλενας Ακρίτα για την κατάσταση στον Έβρο.

Επειδή κυρία Ακρίτα είπατε τη γνώμη σας θέλω να πω και εγώ τη δική μου, ένας Εβρίτης, ένας Ορεστιαδίτης που έζησε τα γεγονότα λίγο πιο κοντά από εσάς.

Καταρχάς θα πρέπει να γνωρίζετε ότι τα 20χρονα παλικάρια μας μια χαρά ξέρουν να χειρίζονται τα όπλα τους και αν χρειαστεί θα είναι στην πρώτη γραμμή, γιατί αυτό που μετράει είναι η ψυχή και όχι η ηλικία. Γιατί καλό είναι να μη μισούμε κανέναν αλλά επειδή δεν μιλήσατε καθόλου για αγάπη, σας υπενθυμίζω αυτή τη μαγική λέξη και το τι μπορεί να κάνει η αγάπη για την πατρίδα. Και όταν αγαπάς και προστατεύεις την πατρίδα είναι το καλύτερο σημάδι. Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πατρης. Άλλωστε, είμαι σίγουρος ότι έχετε διαβάσει πολλαπλάσια βιβλία από εμένα και σίγουρα γνωρίζετε το βιβλίο «Στα μυστικά του Βάλτου» της Πηνελόπης Δέλτα. Θυμηθείτε λοιπόν τον Αποστόλη και τον Γιωβάν. Με τέτοια βιβλία μεγαλώσαμε κυρία Ακρίτα. Φαίνεται οι δάσκαλοί μας και οι καθηγητές μας στον Έβρο έκαναν καλά τη δουλειά τους γιατί έχουμε στο μυαλό μας την Ιλιάδα και βιβλία της Πηνελόπης Δέλτα, δεν μπορούμε να τα ξεχάσουμε έτσι απλά.

Και για να ξέρετε ακόμη καλύτερα, αυτοί που έτρεξαν πρώτοι να υπερασπιστούν τα σύνορά μας ήταν οι Εβρίτες αστυνομικοί, συνοριοφύλακες, εθνοφύλακες, πυροσβέστες, απλοί πολίτες. Και αυτοί οι άνθρωποι έχουν ονόματα και οικογένειες.

Η Ειρήνη είναι έγκυος αλλά ο συζυγός της γυρνούσε στο σπίτι για 3 ώρες κάθε 24ωρο και έφευγε χωρίς καν να μπορεί να κοιμηθεί από την υπερένταση. Η Χ που δεν θέλω να πω το ονομά της έχει ανίατη ασθένεια και κινητικά προβλήματα και ο συζυγός της έλειπε συνεχώς αφήνοντάς της μόνη με 4 παιδιά. Ο Γιάννης και η Χρύσα και οι δύο αστυνομικοί αφήσαν τα 3 παιδιά τους όπου βρήκαν και ήταν συνέχεια εκεί. Ο Θοδωρής (ο Τεό για εμάς τους φίλους) συνοριοφύλακας, άυπνος για 3 μέρες, δεν του έβγαινε η φωνή όταν μίλησα μαζί του. Και κανένας από αυτούς δεν γκρίνιαξε, αντί αυτών γκρινιάζετε εσείς κυρία Ακρίτα, κάπως άκριτα (μήπως έγινε λάθος στο ληξιαρχείο και μπήκε λάθος ο τόνος στο επώνυμο σας;).

Και δεν ήταν μόνο αυτοί, ήταν οι αγρότες στο Τυχερό, στον Πέπλο, στο Διδυμότειχο και σε άλλα σημεία που πήραν τα τρακτέρ και φώτιζαν τα σύνορα για να βλέπουν αυτοί οι άνθρωποι τη νύχτα να μπορούν να κάνουν ό,τι έπρεπε να κάνουν, ήταν οι εθελοντές που έτρεξαν να βοηθήσουν, ήταν οι γυναίκες από τα χωριά που φτιάχναν πίτες για να ταϊσουν τους υπερασπιστές των συνόρων μας, ήταν οι αρχές των δήμων και των χωριών που μας καθησύχαζαν και μας ενημέρωναν.

Βλέπετε κυρία Ακρίτα ο «εχθρός» δεν ήταν η οικογένεια των μεταναστών. Ίσως δεν είδατε ότι τουρκικά drones πετούσαν καπνογόνα στην Ελλάδα, μπορεί να μην είδατε την εικόνα με τους μαυροφορεμένους μασκοφόρους άντρες με στρατιωτικό υλικό να πετάνε επίσης καπνογόνα, ίσως δεν αναρωτηθήκατε πώς βρέθηκαν τόσα εργαλεία με τα οποία κόβανε τον φράχτη κάποιοι, ίσως δεν μάθατε ότι άνοιξαν φυλακές και ποινικοί κατευθύνθηκαν στα συνορά μας, ίσως δεν υπέπεσε στην αντίληψή σας ότι η μεταφορά αυτών των ανθρώπων ήταν δωρεάν και ότι αν και η Βουλγαρία είναι δίπλα δεν προσπάθησε ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ να περάσει από εκεί. Ίσως δεν μάθατε ότι το 90% δεν ήταν Σύριοι με τις οικογένειές τους. Ίσως πλέον να έχετε καταλάβει τι δέχθηκε ο Έβρος και ότι καταφέραμε να αντέξουμε.
Όχι κυρία Ακρίτα, δεν μισούμε τον Σύριο πρόσφυγα και την οικογένειά του, και ας βάζει το παιδί του πάνω από τον καπνό και ας το χτυπάει για να κλάψει για να πάρει πλάνα η τηλεόραση. Όυτε μισούμε τον απλό Τούρκο πολίτη, ίσα ίσα συνυπάρχουμε όμορφα και φιλικά. Απλά φοβόμαστε, φοβόμαστε που κάποιοι σαν και εσάς δεν λένε να ενώσουν τα κομμάτια του παζλ και να δουν μια ξεκάθαρη εικόνα, φοβόμαστε που κρίνετε εκ του ασφαλούς χωρίς πιθανότατα να έχετε πατήσει το πόδι σας στον Βόρειο Έβρο. Φοβόμαστε που δίνουμε μάχη για την πατρίδα μας και υπάρχουν άνθρωποι που κρίνουν και γκρινιάζουν και δεν λένε ένα ευχαριστώ σε αυτούς που βοήθησαν. Ένα ευχαριστώ και ένα μπράβο βρε παλικάρια.
Κυρία Ακρίτα το χωριό Καστανιές και όλα τα χωριά μας έχουν 200-300 κατοίκους το κάθε ένα στην καλύτερη περίπτωση. Σε απόσταση 500μ υπήρχαν πάνω από 10.000 άνθρωποι, κάποιοι από αυτούς πετούσαν δακρυγόνα, καμμένα ξύλινα δοκάρια, πέτρες και ό,τι άλλο μπορούσαν να βρουν, κόβανε τον φράχτη. Και όμως κανένας από εμάς δεν έφυγε, κανένας δεν φοβήθηκε γιατί όλοι γίναμε μια γροθιά, γιατί έχουμε εμπιστοσύνη.
Σας προσκαλώ και σας προκαλώ να έρθετε να μείνετε στις Καστανιές για έναν μήνα, μια εβδομάδα, έστω 2-3 μέρες. Μόνη σας σε ένα σπίτι στο χωριό, και όταν το βράδυ κλείνετε το φως και έχετε στα 500μ ένα εξαγριωμένο πλήθος κόσμου με τις ριπές του ανέμου να φέρνουν κατά κύματα τις φωνές τους να μπορείτε να κοιμηθείτε, και θα το κάνετε, αλλά πρώτα πρέπει να πιστέψετε στους ανθρώπους αυτούς που τόσο άδικα κρίνατε ότι είναι ανεπαρκείς.

Και μπορεί να μην μπορώ να πω «η Ελλάδα μου» όπως λέτε, αλλά μπορώ να πω «ο Έβρος μου» γιατί ζω εδώ με τα παιδιά μου άσχετα αν πρέπει να φεύγω κάθε τόσο για να κάνω τις δουλειές μου σε μεγάλα αστικά κέντρα, άσχετα αν τρέχω με 200 χιλιόμετρα την ώρα για να προλάβω τον γιο με αιμορραγία 120 χιλιόμετρα μακριά, άσχετα αν υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν 180 χιλιόμετρα για να κάνουν αιμοκάθαρση στην Αλεξανδρούπολη και άλλα τόσα για να επιστρέψουν τρεις φορές την εβδομάδα γιατί δεν φτάνουν οι θέσεις στο Διδυμότειχο. Αλλά αγαπώ τον τόπο μου και μου φτάνει ένα μπράβο και ένα ευχαριστώ. Αλλά για αυτά τα τόσα προβλήματα που έχουμε δεν θυμάμαι (μακάρι να κάνω λάθος) να γκρινιάζετε γιατί δεν είναι «Ο Έβρος σας» κυρία Ακρίτα.

Βλέπετε κυρία Ακρίτα μπορεί να έχετε εσείς το όνομα αλλά εμείς έχουμε τη χάρη να ονομαζόμαστε ακρίτες και η ανάρτησή σας, εκτός από τις προφανώς σωστές τοποθετήσεις σας, με αρκετή δόση ειρωνίας, είναι γενικά εκτός θέματος (για την κατάσταση στον Έβρο θα μιλούσατε, έτσι ξεκινάτε την ανάρτησή σας). Φαίνεται ότι δεν καταλάβατε τι συνέβη. Και ναι, σε έναν κόσμο ιδανικά πλασμένο δεν θα υπάρχουν συγκρούσεις, όπλα, διλήμματα ηθικής, πρόσφυγες, μετανάστες, λάθρομετανάστες, Ειδομένες, Έβροι, Ερντογάν, καπνογόνα, φράχτες. Όμως ο κόσμος δεν είναι έτσι. Δεν μπορεί κάποιος να παραμένει τόσο εγκληματικά ρομαντικός κι αθώος απέναντι στην ωμή πραγματικότητα και τα σκληρά προβλήματα, που οπωσδηποτε με κάποιο τρόπο πρεπει να επιλυθούν. Μακάρι να ήταν ευκολο να βρεθεί ο ιδανικός τρόπος αντιμετώπισης. Οι ειρωνείες (εκ του ασφαλούς) δεν λύνουν προβλήματα. Απλά προσβάλλουν τόπους και ανθρώπους.

Και να ξέρετε κυρία Ακρίτα ότι σε αυτή την αλυσίδα ανθρώπων, καταστάσεων, ενημερώσεων, σχεδιασμού, επικοινωνίας και επαναλαμβάνω κυρίως ανθρώπων εδώ στον Έβρο δεν θα βρείτε κανέναν αδύναμο κρίκο. Γκρινιάξτε για κάτι άλλο.»

Διαβάστε επίσης

7 σχόλια

Δημήτρης 09/03/2020 • 02:32 - 02:32

Δεν καταλαβαίνω γιατί να μην φυλάξουμε τα σύνορά μας.
Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να αλλοιωθεί η Ελλάδα περισσότερο από όσο αντέχει.
Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να ανεχόμαστε για να θεωρούμαστε “πολιτισμένοι”.
Δεν καταλαβαίνω γιατί η αγάπη και η προστασία της πατρίδας μεταφράζεται σαν ρατσιστική στάση.
Δεν καταλαβαίνω γιατί η αρνητική αντίδραση πολύ μεγάλου κομματιού της κοινωνίας μας στο να δεχτούμε τους μετανάστες πρέπει να κατηγορείται.

Έχω να πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όλους αυτούς που βρίσκονται εκεί και υπερασπίζονται τα σύνορα μας για να “έχουμε εμείς το χρόνο και την άνεση να διαφωνούμε εν μέσω απόψεων”.

Εγώ που συμφωνώ μαζί τους ντρέπομαι επειδή είμαι μακριά και δεν μπορώ να βοηθήσω, εσείς που διαφωνείτε και είστε προστατευμένοι εντός των συνόρων δεν ντρέπεστε να τους κατηγορείτε ;

Μπράβο στον Γιώργο Τυμπανίδη για την αποτύπωση της πραγματικότητας στον Έβρο.

Απάντηση
Κλειώ 09/03/2020 • 01:43 - 01:43

ΣΥΓΧΑΡΗΤΉΡΙΑ! στον Κύριο Γιώργο Τυμπανίδη γιατί και είναι και δεν ντρέπεται να νιώθει πατριώτης. Γιατί δυστυχώς τα τελευταία χρόνια κάποιοι συμπολίτες μας έχουν μπερδέψει τον ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΌ με τον ΡΑΤΣΙΣΜΌ. Γιατί προκαλούν θυμό και αγανάκτηση λόγια (όπως της κόρης ενός ηθοποιού μας) που πριν καιρό άκουσα στο 1ο πρόγραμμα της ΕΡΤ να υποστηρίζει, ότι όταν βλέπει ελληνικές σημαίες σε σπίτια αναρωτιέται τι είδους άνθρωποι μένουν εκεί (Θεωρώντας ότι είναι ακροδεξιοί εθνικιστές). ΝΤΡΟΠΗ και ΑΊΣΧΟΣ και σε αυτήν και σε όσους νιώθουν έτσι, γιατί όποιος ντρέπεται για τη σημαία μας, που είναι βαμμένη με τόσο αίμα, δεν αξίζει να λέγεται Έλληνας.

Συγχαρητήρια σε όλους εκεί επάνω που προστατεύετε με αγάπη και τόλμη (όπως έκαναν πάντα οι πρόγονοί μας) όχι μόνο τα σπίτια και τον τόπο σας, αλλά και όλη τη χώρα μας. Εμείς στην ενδοχώρα συνεχίζουμε την ζωούλα μας απτόητοι, πιστεύοντας ότι είμαστε απρόσβλητοι από τον κίνδυνο που ελλοχεύει άν όλοι αυτοί οι χιλιάδες εξαγριωμένοι “μετανάστες και πρόσφυγες” εισβάλουν στη χώρα μας.

Χρωστάμε τουλάχιστον ένα μεγάλο ευχαριστώ σε στρατό, αστυνομία και συμπολίτες μας.

Και αλήθεια κυρία Ακρίτα, πώς θα νιώθατε αν κάποιος, ανεξαρτήτως υπηκοότητας (για να μην θεωρηθεί ότι αναφέρομαι μόνο στους μετανάστες), κακοποιούσε ένα μέλος της οικογένειάς σας; Αν ανησυχούσατε για την ασφάλειά τους ή τη δική σας; Θα συνεχίζατε να μην μισείτε (όπως ισχυρίζεστε); – γιατί στην ουσία Άνθρωπος θα είναι και αυτός! (Δηλ. βιαστής, δολοφόνος, εγκληματίας).

Απάντηση
Ανώνυμος 06/03/2020 • 19:08 - 19:08

Είμαι μάνα με δύο ανήλικα παιδιά στρατιωτικός και με καταγωγή από τον Έβρο. αυτή την στιγμή δεν υπηρετώ στον Έβρο,αλλά σε νησί όπου η κατάσταση εδώ είναι λίγο καλύτερη από ότι εκεί..οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι όλοι αθώοι έχουν γραφτεί διαφορά για ανθρώπους με ποινικά αδικήματα ακόμα και για τζιχατιστες ότι και αν ισχύει δεν μπορούμε να καθίσουμε σαν απλοί παρατηρητές και να μην κάνουμε τίποτα..Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να περάσουν από τα σύνορα πρέπει να γίνουμε όλοι μια γροθιά για το αύριο των παιδιών μας για τα εδάφη που κάποιοι πολέμησαν για να έχουμε Εμείς σήμερα.αξίζει να παλέψουμε για τα πιστεύω μας για το χώμα που πατάμε για το χώμα που κάποιοι έχασαν την ζωή τους και αν χρειαστεί θα το κάνουμε ξανά χωρίς δεύτερη σκέψη..δώσαμε όρκο ιερό και θα τον κρατήσουμε μέχρι τελευταίας ρανίδος του αίματος μας..όλοι ευχόμαστε να μην χρειαστεί να γίνει αυτό, αλλά αν χρειαστεί θα το κάνουμε. από πάντα ο Έλληνας είχε δύναμη ψυχής και μεγάλη ανθρωπιά..Έλληνας γεννιέσαι δεν γίνεσαι..κάποιοι τους χρησιμοποιούν σαν πιόνια σε παιχνίδι..ίσως το παιχνίδι για κάποιους να έχει ξεκινήσει και τα πιόνια να έχουν στηθεί,αλλά μόνο ο Θεός γνωρίζει και ότι έχει γραφτεί δεν ξεγράφει..Κάντε το σταυρό σας ο Κύριος είναι μεγάλος..

Απάντηση
Ανώνυμος 06/03/2020 • 15:57 - 15:57

Λυπαμαι παρα πολυ που δεν καταλαβατε, η μαλλον δεν διαβασατε, με προσοχη, τι ακριβως γραφει!! Μιλαει για τον ανθρωπο, για ανθρωπια ,για αγαπη, ενας ανθρωπος που εναντιωνεται του πολεμου, δεν εχει αγαπη??
Επειδη ριχνει το αδικο, στους πολιτικους παραγοντες της καθε χωρας , γι αυτο που συμφεροντικα επιτηδευονται, να καταστησουν, σε καθε χωρα, δηλαδη την προσφυγια, την αθλιοτητα, σκοτωνοντας λαους και καθιστωντας τους με το ζορι.προσφυγες!! Δεν μιλησε για συνορα ,αλλα για ευρωπη. Απο την μια λεγομαστε ευρωπαιοι κι απ την αλλη,ψηφιζουμε κυβερνησεις, που υποστηριζουν τετοιες πολιτικες!! Του μισους, ,του ρατσισμου, του πολεμου ,της προσφυγιας!!Κανενας δεν θελει, αφυλακτα τα συνορα του, κανενας, δεν θελει να στειλει τον 20 γιο του, στην πρωτη γραμμη, επειδη καποιοι προτιμουν τους πολεμους, για να πουλουν οπλα!! Ας αφησουν ορισμενοι τους λαικισμους, αμπελοσοφιες και ας σταμστησρι επιτελους εν ετει 2020 ο εθνικοφρονισμος, φτανει πια !! Γιναμε ολοι ευπατριδες!! Τελος αυτη η καραμελα!! Αυριο μπορει να εισσινεσυ ο.προσφυγας η ο μεταναστης!!!

Απάντηση
Ειρήνη 06/03/2020 • 01:04 - 01:04

Κυρία Ακρίτα αν και δεν σας αξίζει να λέγεστε κυρια, οπως ο κύριος Γιώργος με Κ κεφάλαιο σας απάντησε χωρίς να σας προσβάλλει άλλωστε τι να προσβάλλεις σε εναν όχι άνθρωπο αλλα απάνθρωπο μισανθρωπο οπως εσείς Κ Ακρίτα έτσι θελησα και εγώ να σχολιάσω(κρατιέμαι να μην πω οσα πραγματικά θελω να πω γιατί βλέπετε με έμαθαν τρόπους οι γονείς μου και ας μην είχαν την τυχη των δικων σας)
Στο θεμα μας λοιπόν…
Βλέπετε υπάρχουμε και εμείς που λεμε Ελλάδα λέμε πατρίδα λέμε εβρος η Αγρίνιο η Αθήνα η Πάτρα η οτι αποτελεί την Ελλάδα και ενα ρίγος μας ματώνει την σπονδυλική στηλη.
Λεμε Ελλάδα και πατρίδα και λυγμοι απο θαλασσες γαλανες ανεβαίνουν στα μάτια μας ματια πονεμενα απο τις παλιες εκείνες ιστορίες που αλλαξαν στα βιβλία αλλα εμας μας τις ελεγε ο παππούς μας ιστοριες με πονο σκλαβιάς ιστοριες που κάνουν τα άγρια να τρομαζουν και τα νεκρά να θέλουν να σηκωθούν και να σταθούν πρώτη γραμμή στον Έβρο και οπου η πατρίδα μας χρειάζεται.

Λυπάμαι κυρια Ακρίτα γιατί είμαι Ελληνίδα με Ε κεφάλαιο και αμα χρειαστει για την πατρίδα μου θα δώσω την ψυχη μου Λυπάμαι που εσείς εν αντιθεση θα είστε ο εφιάλτης απο τους 300 Σπαρτιάτες αυτος που θα μας δείξει και θα κουνήσει στοργικα το χέρι στον καθε τυρρανο..
Λυπάμαι που είστε Ελληνίδα…

Απάντηση
Ειρηναίος Παπαντίδης 05/03/2020 • 14:41 - 14:41

Θερμά συγχαρητήρια στον ΚΎΡΙΟ Γιώργο Τυμπανίδη.

Απάντηση
Λία 05/03/2020 • 11:13 - 11:13

Ως τι σχολιάζει ένα τόσο σοβαρό θέμα η κυρία Ακρίτα; Είναι μήπως ακαδημαϊκός ή εκλεγμένη εκπρόσωπος των πολιτών ή μήπως πήρε μέρος στις προσπάθειες προστασίας των συνόρων μας; Αν το μόνο που έκανε ήταν να πίνει το καφεδάκι της στα σαλόνια της Αθήνας (που σε τίποτα δεν φταίνε η Αθηναίοι συμπολίτες της για τη βλακεία της), τότε καλύτερα να μας απαλλάξει από τον άδειο σχολιασμό της και να βρει άλλο τρόπο για να βγει από την αφάνεια στην οποία δικαιολογημένα έπεσε.

Απάντηση

Αφήστε ένα σχόλιο

* Με τη χρήση αυτής της φόρμας συμφωνείτε με την αποθήκευση και το χειρισμό των δεδομένων σας από αυτόν τον ιστότοπο.

7ο χλμ. Αλεξανδρούπολης – Συνόρων
(απέναντι από το αεροδρόμιο)
Τ.Θ.: 1609
Τ.Κ.: 681 00, Αλεξανδρούπολη
Τηλ. Κέντρο: 25510 33000
e-mail: info@statusradio.gr

Κατεβάστε το Status Radio 94.2:

Μείνετε Ενημερωμένοι

Εγκαταστήστε τον Status Radio στην συσκευή σας