Πριν λίγες ημέρες, με επίκεντρο την Αλεξανδρούπολη, εμφανίσθηκαν στη δημόσια σφαίρα φαινόμενα και στάσεις ακραίου εθνικιστικού φανατισμού, κοινωνικού χουλιγκανισμού και επικίνδυνου απολυταρχισμού.
Με αφορμή την δημόσια τοποθέτηση ενός εκδότη και πολιτικού στελέχους, για ένα γνωστό θέμα σε όλους θέμα και την συγκέντρωση αντιεξουσιαστών φοιτητών για τους πρόσφυγες, μια ομάδα σκληροπυρηνικών οπαδών της μονοφυσιτικής ετυμηγορίας που θεωρούν ότι αυτοί κατέχουν την μόνη αλήθεια και έχουν τη βούλα της ορθής σκέψης, διακίνησαν σειρά από απειλές, ύβρεις, χλευασμούς, ειρωνείες, μισαλλόδοξες σκέψεις.
Το φαινόμενο είναι εξόχως ανησυχητικό, γιατί ύστερα από την συντριβή των εθνικολαϊκιστών «Αγανακτισμένων» από τους ηγέτες τους, που τους πούλησαν μετά το περίφημο δημοψήφισμα και την αποδιάρθρωση της «Χρυσής Αυγής», τελευταία αναδύεται ένα νέο κοινωνικό ρεύμα που συμπυκνώνει και ενοποιεί αυταρχικές, φανατικές και αντιδημοκρατικές απόψεις και πρακτικές. Ο φανατισμός είναι εύφλεκτη ύλη. Καίει μυαλά και ζωές. Όπου κι αν εμφανίζεται, είναι το «αυγό του φιδιού».
Οι φονταμενταλιστές, στην Ανατολή και την Δύση είναι εξίσου επικίνδυνοι. Στη Δημοκρατία η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών δεν έχει προαπαιτούμενα και ελέγχους. Το σύγχρονο κυνήγι «μαγισσών» που επιχειρούν οι τοπικοί μουλάδες , η «ιερά εξέταση» που προσπαθούν να στήσουν οι ιθαγενείς τζιχαντιστές, οδηγούν σε κανιβαλισμό. Οι επισημάνσεις της Hannah Arendt για την ρηχότητα του κακού και τις συνέπειες του είναι δυστυχώς επίκαιρες.
Δ.Π.Δ.
