Μετά την επιθετική προώθηση ίων τουρκικών θέσεων στην κυπριακή και την ελληνική ΑΟΖ, έρχεται να θέσει, μέσω διατεταγμένης ορθογραφίας, θέμα μειονοτικών δικαιωμάτων
ΟΙ ΔΙΩΓΜΟΙ.
Καλό είναι η Τουρκία να μην ξεχνά όσα δεινά η ίδια οργάνωσε στο παρελθόν σε βάρος της κάποτε ανθούσας μειονότητας μας στην επικράτειά της.
Όπως τα Τάγματα Εργασίας (Amele Taburu), τη «Νύχτα των Κρυστάλλων» του Σεπτεμβρίου του 1955, τον συστηματικό από το 1964 αφελληνισμό της Ιμβρου και της Τενέδου και τις απάνθρωπες απελάσεις του Ελληνισμού της
Κωνσταντινούπολης το 1964. Πολλά μπορούν να προστεθούν σε όσα αρνητικά μεθόδευσε η Αγκυρα σε βάρος της ελληνικός μειονότητας, που σήμερα ζήτημα είναι αν φτάνει τις 3.000 ψυχές. Ας μην προσπαθεί να πείσει με παραπλανητικά επιχειρήματα ότι ο αριθμός των μειονοτικών μας μειώθηκε κάθετα «λόγω επίλογός τους να εγκατασταθούν στην Ελλάδα για λόγους οικονομικούς», όπως πρώτος είχε ισχυριστεί ο Τουργκοΰτ Οζάλ. Αυτό συνέβη επειδή τα δικαιώματά τους καταπατούνταν βάναυσα και, το σημαντικότερο, ότι έγινε βάσει σχεδίου εθνικός κάθαρσης.
Πέρα από κάθε έννοια ανθρωπίνων και μειονοτικών δικαιωμάτων και σε πλήρη αντίθεση με τη Συνθήκη της Λωζάννης. Ο,τι εφαρμόστηκε επίσης στην Ιμβρο και την Τένεδο έγινε κατόπιν σχεδίου που καταστρώθηκε μεθοδικά. Το πρόγραμμα διωγμού των μειονοτικών μας περιέλαβε την ίδρυση στην Ιμβρο αγροτικών φυλακών, με τους κρατουμένους να κυκλοφορούν στο νησί και να εγκληματούν κατά της μειονότητας πιέζοντας την έτσι σε φυγή. Προέβλεψε το κλείσιμο όλων των ελληνικών σχολείων στο νησί, την κατάργηση της διδασκαλίας των ελληνικών, την αναγκαστικό απαλλοτρίωση των μειονοτικών γαιών και τη γνωστό τουρκικό μέθοδο του εποικισμού με Τούρκους της Ανατολίας, πράγμα που έκανε ακόμα και στη δεκαετία του ’80 με τον εποικισμό του μειονοτικού χωριού Γλυκύ (Bademli). Και πολλά άλλα! θα όταν σκόπιμο για την Αγκυρα να ανακρούσει πρύμνα. Είναι μεγάλος ο αριθμός των στοιχείων που υπάρχουν για τις τουρκικές
παραβιάσεις των άρθρων της Συνθήκης της Λωζάννης. Οχι δήθεν παραβιάσεις, όπως αυτές που η Τουρκία επικαλείται για τη Θράκη, αλλά πραγματικές, όπως εκείνη της ολοκληρωτικός καταπάτησης των προβλέψεων του άρθρου 14, που ασφαλώς και αυτό, με πολλά άλλα, θα έρθει στο προσκήνιο αν η τουρκικό πλευρά επιμείνει να στρέφεται προς τη Θράκη εγκαλώντας ψευδώς την Αθήνα και εμπαίζοντας τη μουσουλμανικό μειονότητα για την εξυπηρέτηση των σκοτεινών σκοπών της.
Πηγή εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ”