Ενα τέταρτο κράτησε η συνάντηση των υπουργών Άμυνας Ελλάδας και Τουρκίας στο ΝΑΤΟ. Νωρίτερα, την ίδια ημέρα και επί πολλές ώρες. 16 τουρκικά αεροσκάφη είχαν κάνει 68 παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου στο Αιγαίο, ενώ είχαν γίνει και 9 εικονικές αερομαχίες μεταξύ ελληνικών και τουρκικών μαχητικών. Πέντε από τις παραβιάσεις ήταν περπατήσεις, που πραγματοποίησαν τουρκικά F-16 πάνω από Φαρμακονήσι, Λειψούς, Αγάθονήσι, Παναγιά και Οινούσσες. Οκτώ από τα τουρκικά μαχητικά ήταν οπλισμένα. Και παρά το γεγονός ότι η συνάντηση κράτησε μόλις υποκλάσμα του χρόνου που οι Τούρκοι αλώνιζαν στο Αιγαίο, οι δύο υπουργοί «επικύρωσαν» ότι οι αντιπροσωπείες των δύο χωρών θα συναντηθούν στις 17 Φεβρουάριου στην Αθήνα για να συζητήσουν στρατιωτικά Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης. Συμπέρασμα: Κάνουμε κι εμείς παραβιάσεις. Όχι στην τουρκική επικράτεια, μα σε εκείνη της λογικής: όσο περισσότερο οι Τούρκοι παραβιάζουν την .ελληνική κυριαρχία, τόσο εμείς επιμένουμε να παραβιάζουμε κάθε στοιχειώδη λογική. Και αυτές είναι ακόμα πιο επικίνδυνες από εκείνες των Τούρκων.
Ο υπουργός Άμυνας δεν έπρεπε να πάει σε αυτή τη συνάντηση μετά τα όσα είχαν χορηγηθεί. Γιατί πήγε; Αλλά, αφού τελικά, κακώς, πήγε, σε καμία περίπτωση δεν έπρεπε η συνάντηση να οδηγήσει τελικά σε αυτή την επιτροπή. Επρεπε αντιθέτως να ματαιώσει τις εργασίες της. Αυτά, αν η Ελλάδα ήθελε φυσικά να διατηρήσει ψήγμα εικόνας σοβαρού κράτους έναντι της Τουρκίας. Ομως, πώς να το κάνει; Είναι; Προδήλως όχι. Γιατί όταν γίνεται καταιγίδα παραβιάσεων, γίνεται αμέσως μετά η συνάντηση και, στη συνέχεια, επικυρώνεται ότι θα συνέλθει αυτή η επιτροπή με αντικείμενο τις παραβιάσεις, είναι ποτέ δυνατόν οι Τούρκοι να πάρουν στα σοβαρά την Ελλάδα; Και είναι δυνατόν να σταματήσουν; Ασφαλώς όχι. Γελάνε. Και πολύ καλά κάνουν. Αλλωστε, ο νέος αυτός γύρος των συζητήσεων για τα ΜΟΕ ήταν αποτέλεσμα… άλλων παραβιάσεων: εκείνων του τουρκικού ερευνητικού σκάφους.«Oruc Reis». Τότε αναγγέλθηκε η επανέναρξη της συζήτησης για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, μετά που το τουρκικό ερευνητικό το είχε… πάρει ο αέρας, όπως είπε η κυβέρνηση. Είναι αδιανόητο τέτοιες επιτροπές να συνεδριάζουν, έστω και μιλώντας αποκλειστικά, ας υποθέσουμε, για ΜΟΕ, και, την ίδια ώρα το Αιγαίο να γίνεται σουρωτήρι, ή το «Oruc Reis» να κόβει βόλτες επί ώρες σε ύδατα που δεν θα έπρεπε. Αποτέλεσμα; Ο διάλογος για να σταματήσουν να κάνουν κάτι που όσο παραπάνω το κάνουν, τόσο εμείς σερνόμαστε σε έναν γελοίο διάλογο για να τους… πείθουμε να μην το κάνουν. Πρόκειται για τον ορισμό του παραλογισμού και το απαύγασμα της γελοιότητας. Και αυτά δεν κρύβονται. Με τίποτα.
Οπως έχει διαρρεύσει η ελληνική πλευρά, οι σκοποί αυτών των συζητήσεων είναι τρεις: Πρώτον, να παραμείνει το πλαίσιο ως προς το μορατόριουμ στρατιωτικών ασκήσεων. Δεύτερον, να μείνουν ανοικτοί c δίαυλοι επικοινωνίας και, τρίτον, να συνεχιστεί, όπως λένε, η «πολιτική αντιμετώπιση γεγονότων στρατιωτικής έντασης». Ωραία. Αν όμως οι Τούρκοι είχαν στο μυαλό τους οτιδήποτε από αυτά, θα τα σταματούσαν μόνοι τους. Δεν θα μας έσερναν στο τραπέζι των συνομιλιών. Και ξέρουν άπαντες ότι δεν τα έχουν. Δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος στην ελληνική αμυντική και εξωτερική πολιτική, είτε πολιτικός προϊστάμενος είτε αξιωματικός, είτε διπλωμάτης, που να πιστεύει σήμερα ότι μια τέτοια επιτροπή έχει την παραμικρή πιθανότητα να πετύχει κάτι. Εκτός από το να βιάζει τη λογική, να κάνει τους Τούρκους να γελάνε μαζί μας και, κυρίως, να φέρνει τους κινδύνους, εξ αυτού του λόγου, ακόμα πιο κοντά. Κάνουμε λοιπόν και εμείς παραβιάσεις: ευθέως εις βάρος της λογικής και, κυρίως, των εθνικών μας συμφερόντων. Αλλά, δυστυχώς, αυτές ουδείς μπορεί να τις αναχαιτίσει.
Πηγή εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ”
