Τμήμα της αρχαίας Εγνατίας Οδού ήρθε τυχαία στο “φως” στο ν. Ροδόπης. Πρόκειται για ένα σπουδαίο αρχαιολογικό εύρημα η αξία του οποίου είναι γνωστή αλλά αναμένεται να αποτιμηθεί αναλυτικά και τεκμηριωμένα από τους ειδικούς αρχαιολόγους. Το εύρημα ήρθε τυχαία στην επιφάνεια, καθώς εμφανίστηκε σε αρχαιολογική σκαπάνη της ΔΕΥΑ Κομοτηνής. Το σημείο του ευρήματος είναι περί των δύο χιλιομέτρων πριν από την κωμόπολη του Ιάσμου, παράλληλα με την εθνική οδό Κομοτηνής – Ιάσμου.
Μόλις οι άνθρωποι της ΔΕΥΑΚ αντιλήφθηκαν ότι κατά τις εργασίες τους κάτι …κρυβόταν κάτω από το χώμα, σταμάτησαν και ενημέρωσαν την Εφορεία Αρχαιοτήτων Ροδόπης. Στο σημείο βρέθηκαν αρχαιολόγοι της Ροδόπης, οι οποίοι γνωστοποίησαν ότι πρόκειται για τμήμα της Αρχαίας Εγνατίας Οδού. Οι αρχαιολόγοι επιφυλάχθηκαν ότι εντός ολίγων ημερών, το πιθανότερο σήμερα Τετάρτη, θα δώσουν περισσότερες πληροφορίες αναφορικά με την αξία των ευρημάτων και το εάν αυτό το εύρημα θα αποτελέσει εφαλτήριο ώστε να γίνει μία διευρυμένη αρχαιολογική σκαπάνη στο σημείο. Ζητούμενο είναι το εύρημα να αξιοποιηθεί, στον πλαίσιο και του στρατηγικού σχεδιασμού ανάδειξης των μνημείων της ΠΑΜ-Θ και να μην αποτελέσει ένα ακόμη αναξιοποίητο εύρημα.
Η Αρχαία Εγνατία Οδός
Στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, ένας από τους δύο πιο σημαντικούς δρόμους που ξεκινούσαν από την πρωτεύουσα Ρώμη ήταν η Via Egnatia, ουσιαστικά προέκταση της Via Traiana. Ξεκινώντας από τη Ρώμη και με νοτιοανατολική κατεύθυνση διέσχιζε την Απουλία (Puglia), μέχρι την παραθαλάσσια πόλη Γνάθια (Εgnazia) που βρισκόταν μεταξύ των πόλεων-λιμένων της Απουλίας Μπάρι και Μπρίντιζι και πιο συγκεκριμένα των πόλεων Monopoli και Fasano στις δυτικές πλευρές της Αδριατικής.
Το επί ιταλικής χερσονήσου χερσαίο οδικό τμήμα ονομαζόταν Via Traiana προς τιμήν του Ρωμαίου αυτοκράτορα Τραϊανού. Ακολουθούσε η υπερπόντια προέκτασή της από τη Γνάθια στην απέναντι ανατολική πλευρά της Αδριατικής την αρχαία Επίδαμνο, το σημερινό Δυρράχιο, αποτελώντας ένα είδος πορθμείου μεταξύ των δυτικών και ανατολικών ακτών της Αδριατικής. Διέσχιζε τη Βαλκανική χερσόνησο από την ανατολική Αδριατική ως τα Κύψελα, περνώντας από την Επίδαμνο (Δυρράχιο), Λυχνιδό (Οχρίδα), Ηράκλεια, Βεύη, Πέλλα, Θεσσαλονίκη, Αμφίπολη, Φιλίππους, Τόπειρο, Μαξιμιανούπολη, Σάλη και Τραϊανούπολη, συνδέοντας τη νότια Ιταλία και τη δυτική Μεσόγειο με το Αιγαίο, την ανατολική Μεσόγειο, τον Εύξεινο Πόντο και τελικά την Ασία.
Όταν οι Ρωμαίοι αποφάσισαν να κατασκευάσουν έναν από τους πιο σημαντικούς δρόμους για να συνδέσουν την Αδριατική με τον Ελλήσποντο, δεν ξέφυγαν και πολύ από τα ίχνη του προρωμαϊκού δικτύου που εκτεινόταν ανάμεσα στις αδριατικές χώρες και στο Αιγαίο φθάνοντας, πιθανόν, μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα, κάτι που αναφέρει και ο Αριστοτέλης. Γι’ αυτό δεν αποτελούν έκπληξη προϊστορικοί και μεταγενέστερων εποχών οικισμοί που αποκαλύπτουν οι ανασκαφές των τελευταίων χρόνων, με αφορμή τη χάραξη της σύγχρονης Εγνατίας Οδού.
Ουσιαστικά αποτέλεσε για πάνω από 2.000 χρόνια τον πρώτο οδικό άξονα όπως νοείται στις μέρες που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην τύχη της Ρώμης και όλων των άλλων δυνάμεων που κυριάρχησαν στα Βαλκάνια. Ακόμα και πριν την κατασκευή της κατά την διάρκεια των πολέμων μεταξύ Μακεδόνων και Περσών ακολουθήθηκε πορεία παραπλήσια με την τελική πορεία της Εγνατίας Οδού.
Πηγή: xronos.gr
