Από το σύνολο των 793.946 επιχειρήσεων και επιχειρηματικών μονάδων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, η μία στις τρεις δραστηριοποιείται στο χονδρικό ή στο λιανικό εμπόριο, ενώ οι 15 στις 100 είναι ξενοδοχειακές μονάδες, εστιατόρια και ταβέρνες. Τι ποσοστό μένει για τη μεταποίηση; Μόλις 7,8%. Οι μεταποιητικές ετπχειρήσεις της χώρας είναι μόλις 61.862, ενώ απασχολούν όχι περισσότερους από 311.369 εργαζομένους σε σύνολο 2,366 εκατομμυρίων που εργάζονται στις εγχώριες επιχειρήσεις.
Ο μεγαλύτερος «εργοδότης» της χώρας είναι το χονδρικό και λιανικό εμπόριο καθώς απασχολεί 708.428 άτομα, δηλαδή περίπου το 30% του συνόλου των εργαζομένων της χώρας. Ο δεύτερος μεγαλύτερος, είναι ο χώρος της εστίασης και των ξενοδοχείων. Στις 118.052 επιχειρήσεις του κλάδου βρίσκουν
επαγγελματική στέγη 488.149 άτομα. Ακολουθεί ο κλάδος των επαγγελματικών, επιστημονικών και τεχνικών δραστηριοτήτων με 152.320 επιχειρήσεις και 249.317 εργαζομένους.
Η πολυδιάσπαση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Ελλάδα προκύπτει και από τη χρήση του αριθμού των εργαζομένων ως δείκτη. Με 793.946 «εργοδότες» και 2.366.201 εργαζομένους, προκύπτει ότι ο μέσος αριθμός εργαζομένων ανά επιχειρηματική μονάδα είναι μόλις 2,98 άτομα. Αυτό συμβαίνει διότι ως επιχειρηματική μονάδα «βαφτίζεται» στην Ελλάδα και η ατομική επιχείρηση του κάθε αυτοαπασχολούμενου. Έτσι, είναι χαρακτηριστικό ότι στον κλάδο των κατασκευών ο δείκτης απασχόλησης πέφτει κάτω από το 2 (δηλαδή ο μάστορας και ένας βοηθός), ενώ το ίδιο συμβαίνει στον τομέα των επαγγελματικών, επι-
στημονικών και τεχνικών δραστηριοτήτων όπου απασχολούνται 1,6 άτομα ανά μονάδα (συνήθως ο δικηγόρος ή ο αρχιτέκτονας ή ο υδραυλικός και ο ηλεκτρολόγος μόνος του χωρίς καμία βοήθεια). Η μεγαλύτερη αναλογία εργαζομένων ανά επιχείρηση εντοπίζεται στον τομέα της παροχής νερού και επεξεργασίας λυμάτων (και αυτό διότι κυριαρχούν μεγάλοι και κρατικοί εργοδότες όπως είναι η ΕΥΔΑΠ, η ΕΥΑΘ κλπ.), όπως επίσης και ο κλάδος ορυχείων και λατομείων με 7,19 άτομα ανά επιχείρηση. Στο χονδρικό και στο λιανικό εμπόριο, ο δείκτης πέφτει κάτω
από το 3 (2,77 άτομα), ενώ στις υπηρεσίες καταλύματος και υπηρεσιών εστίασης έχουμε 4,13 άτομα ανά επιχειρηματική μονάδα.
Η πολυδιάσπαση είναι προφανές ότι προϋπήρχε της οικονομικής κρίσης και δεν προ κλήθηκε από αυτήν. Εξηγείται με πολλούς τρόπους που αφορούν από τη νοοτροπία του Ελληνα (να μην έχει αφεντικό πάνω από το κεφάλι του, να κάνει κάτι δικό του κλπ.) μέχρι και τη φορολογική πολιτική. Ο κατακερματισμός έχει βοηθήσει πολλούς επαγγελματίες να λειτουργούν κάτω από το… ραντάρ της εφορίας. Είναι προφανές ότι το φορολογικό σύστημα ελέγχου δεν έχει τον μηχανισμό για να ελέγξει περισσότερες από 760.000 εταιρείες που μπορεί να εδρεύουν ακόμη και σε… διαμερίσματα των εργοδοτών. Από την άλλη, η ίδια η φορολογική νομοθεσία ευνοεί το «σπάσιμο» του τζίρου και των κερδών σε περισσότερους από έναν ΑΦΜ. Δεν είναι τυχαίο ότι τα τελευταία χρόνια παρατηρείται και πάλι αύξηση στον αριθμό των επαγγελματικών ΑΦΜ.
Τα επίσημα στατιστικά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ αποκαλύπτουν και άλλο ένα «φαινόμενο»; από το σύνολο των 2.366.201 ατόμων, μισθωτοί είναι οι 1.660.373. Αποκαλύπτεται έτσι άλλη μια «πρωτοτυπία» της ελληνικής αγοράς εργασίας: έχει τον μεγαλύτερο (αναλογικά) αριθμό αυτοαπασχολουμένων στην Ευρώπη. Ακόμη όμως και στις τάξεις των μισθωτών, καταλαμβάνει ολοένα και μεγαλύτερο μερίδιο η μερική απασχόληση. Έτσι, αν η ΕΛΣΤΑΤ κάνει αναγωγή των 1.660.373 θέσεων μισθωτής εργασίας σε θέσεις πλήρους απασχόλησης με 8ωρο, τότε ο τελικός αριθμός περιορίζεται ακόμη περισσότερο στα 1,44 εκατομμύρια άτομα.
Πηγή εφημερίδα “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ”
