Ο Ταγήπ Ερντογάν ήλθε, άνοιξε θέματα και έφυγε, αφήνοντας όμως προσηλωμένο το μάτι της Τουρκικής διπλωματίας στη Θράκη…
Την ίδια όμως στιγμή το βλέμμα της Αθήνας, πολιτικό ή δημοσιογραφικό, επέστρεψε απλανές στην αδιαφορία και τον εφησυχασμό του, ίσως και κάπως ενοχλημένο, γιατί το διατάραξαν από τον συνήθισμένο εθνικό του νιρβάνα.
Κάποιοι ανακάλυψαν πάλι τη Θράκη για λίγες ώρες ή ίσως μέρες, γιατί τους τη θύμισε η ενοχλητική τουρκική παρεμβατικότητα.
Την περιέγραψαν επιπόλαια, κάνοντας απλά θόρυβο για να μη χάσουν ψήφους ή τηλεθέαση και την προσπέρασαν κάνοντας ανάλαφρες αναλύσεις, που ούτε την πραγματικότητα αναδεικνύουν, ούτε τα σωστά πολιτικά συμπεράσματα βγάζουν, ούτε τους κινδύνους του μέλλοντος επισημαίνουν.
Μια από τα ίδια δηλαδή με πριν, όταν:
• Δεν τους ταρακούνησε η επανεμφάνιση του Παντουρκιστικού Μειονοτικού Κόμματος του Σαδήκ DEP στις Ευρωεκλογές του 2014, όταν πρώτευσε στους Νομούς Ροδόπης με 42% και Ξάνθης με 24%
• Δεν τους ανησύχησε η διοργάνωση από το DEP στην Κομοτηνή το 2015 του Πανευρωπαϊκού Συνεδρίου της FUEN, δηλαδή της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας των Μειονοτικών Κομμάτων της ΕΕ, όπου εκλήθησαν προκλητικά «Σλαβόφωνοι» από τη Μακεδονία, «Τσάμηδες» από την Ήπειρο, Μουσουλμάνοι από τη Δωδεκάνησο, Ισλαμιστές πρόσφυγες ή μετανάστες από την Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη,…
• Δεν τους απασχόλησε ότι Έλληνες επιστήμονες και Μουσουλμάνοι της Θράκης προσέφυγαν στην Ευρωπαϊκή Δικαιοσύνη εναντίον της Ελλάδας, για να επιτύχουν τη μετονομασία των μειονοτικών συλλόγων στη Θράκη σε «Τουρκικούς» και την κατάργηση των δικαιοδοτικών αρμοδιοτήτων του Μουφτή, ώστε να πάψει να θεωρείται Δημόσια Αρχή που πρέπει να διορίζεται. Αυτά άλλωστε χρησιμοποίησε ως επιχειρήματα ο Τ. Ερντογάν για να ισχυριστεί ότι η Μειονότητα δεν είναι θρησκευτική Μουσουλμανική, αλλά «Εθνική» επικαλούμενος τις σχετικές αποφάσεις του Ευρωπαικού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και ο Μουφτής πρέπει να εκλέγεται ως νέος «Πολιτικοθρησκευτικός Ηγέτης».
• Δεν ενδιαφέρθηκαν για τη δημογραφική απογύμνωση της Θράκης λόγω της κρίσης, που σταδιακά αλλάζει του πληθυσμιακούς συσχετισμούς μετάξυ των σύνοικων στοιχείων, Χριστιανών και Μουσουλμάνων, σε βάρος των πρώτων (χρωστούν 270εκ ευρώ στις βιομηχανίες της περιοχής, μείωσαν στο 1/3 τη χρηματοδότηση του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου μειώνοντας τους φοιτητές, έκοψαν τη στήριξη των Παλινοστούντων Ομογενών, εγκατέλειψαν κάθε αναπτυξιακή πολιτική που δημιουργεί θέσεις εργασίας διώχνοντας τους νέους κλπ)
• Δεν απασχόλησε κανένα το γεγονός ότι στις εκλογές του 2015, εκτός από τον εκλογικό νόμο, η χειραγώγηση του εκλογικού σώματος της μειονότητα είχε σα συνέπεια, όπως επικαλέστηκε προβοκατόρικα και ο Τ. Ερντογάν, να καταστραφεί «η Δίκαιη και Ισόρροπη Εκπροσώπηση» που αποτελεί το θεμέλιο της Ανοιχτής Κοινωνίας στη Θράκη, με συνέπεια ιδιαίτερα στη Ροδόπη να μην εκλεγεί κανένας Χριστιανός Βουλευτής στο Κοινοβούλιο,με ότι σημαίνει αυτό για τις περαιτέρω εξελίξεις…
• Είναι περίεργο δε η Ελληνική Δικαιοσύνη, δυόμισι χρόνια μετά τις εκλογές και ένα χρόνο μετά τη διεξαγωγή της δίκης και της διάσκεψης, να μην έχει βγάλει ακόμα απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου (Εκλογοδικείου) για τις ενστάσεις που έχουν κάνει ομάδες πολιτών για τη δικαιότερη κατανομή των εδρών σε Ροδόπη και Ξάνθη;;;
• Τέλος είναι αδιανόητο γιατί παρά την ομόθυμη και θετική αρχικά αντίδραση όλων των κομμάτων και φυσικά της Κυβέρνησης, στην πρόταση που καταθέσαμε 58 βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου το 2014 για τη σύσταση «Διακομματικής Επιτροπής για την Ανάπτυξη και την Ανάδειξη της Θράκης» ακόμα δεν έχει γίνει τίποτε.
Θα ήταν αφελές να πιστεύαμε ότι η σταθερή εξωτερική πολιτική της Τουρκίας θα ξεπερνούσε αδιάφορα τις φαυλότητες, την προχειρότητα και τα πάθη της Ελληνικής πολιτικής που συχνότατα την περίοδο της κρίσης έβαλε το προσωπικό και το μικροκομματικό όφελος πάνω από το Εθνικό συμφέρον.
Ο Ταγήπ Ερντογάν δυστυχώς μετέτρεψε μια εθιμοτυπική επίσκεψη που διοργανώθηκε μετά από 65 χρόνια (αλλά σε λάθος στιγμή και με λάθος τρόπο) για να επιβεβαιώσει τη βελτίωση των διμερών σχέσεων, σε μονομερή σηματοδότηση μιας «νέας Ατζέντας Ελληνοτουρκικών διαφορών».
Όσο πειστικές απαντήσεις κι αν πήρε από την πολιτειακή και πολιτική ηγεσία δυστυχώς δεν ανατρέπουν τις προθέσεις του, διότι δυστυχώς εξωτερική πολιτική για εσωτερική κατανάλωσης δεν γίνεται.
Τα βασικά ζητήματα που αφήνει πίσω του δεν είναι τόσο η αναθεώρηση της Συνθήκης της Λοζάνης που όπως του διεμήνυσαν και από τις ΗΠΑ (ανακοίνωση του State Department) δε γίνεται, αλλά :
1. Η προσπάθεια του να βάλει τη Θράκη στην Ατζέντα των Ελληνοτουρκικών διαφορών, μετεξελίσοντας τη Θρηκευτική Μουσουλμανική Μειονότητα σύμφωνα με τη Συνθήκη και το Διεθνές Δίκαιο, σε «Εθνική Τουρκική Κοινότητα», αξιοποιώντας έτσι όλα τα νομικά εργαλεία που θα μπορούσε να του προσφέρει το Ευρωπαϊκό Δίκαιο σε δεύτερο χρόνο. Γνωρίζει άλλωστε ότι οι Θρσκευτικές μειονότητες είναι αποκλειστικά εσωτερική αρμοδιότητα του κράτους, ενώ οι εθνικές συχνά αντικείμενο διμερών ή πολυμερών διαπραγματεύσεων.
2. Η επιδίωξη του να στείλει μήνυμα στη Δύση, ότι αν του πειράξουν τα ανατολικά σύνορα με το Κουρδικό, δε θα διστάσει να μεταφέρει τη φωτιά στην αυλή της ΕΕ, στα Βαλκάνια και το Αιγαίο.
3. Η απόπειρα να ενισχύσει το εσωτερικό αλλά και το διεθνές του ηγετικό προφίλ ως «Προστάτης των απανταχού Μουσουλμάνων». Δεν είναι καθόλου τυχαίος ο χαιρετισμός της Ραμπία στην Κομοτηνή, χαιρετισμός που χρησιμοποιήθηκε από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους στην Αίγυπτο (4 δάκτυλά: μια πατρίδα/ μια σημαία, ένα Έθνος, ένα Κράτος, μια θρησκεία).
4. Τέλος η δημόσια αναφορά του στην Κομοτηνή «Έχουμε 4(3+1) βουλευτές στην Ελληνική Βουλή και μπορούν να κάνουν πολλά…» είναι σαφής υπαινιγμός προς την Ελληνική Κυβέρνηση ότι η Δεδηλωμένη των 153 βουλευτών της, εξαρταται από την Τουρκία.
Ο Τ. Ερντογάν έφυγε προσθέτοντας ένα ακόμα λιθάρι στην Νεοοθωμανική του Αναθεωρητική Στρατηγική. Το ζήτημα είναι τι κάνει η Ελλάδα. Πως απαντά στη νέα πρόκληση. Γιατί δεν προχωρά η κυβέρνηση στη σύσταση Διακομματικής Επιτροπής για την Ανάπτυξη και την Ανάδειξη της Θράκη; Γιατί πάντα τρέχουμε πίσω από τα γεγονότα ενώ θα μπορούσαμε να προηγούμαστε συνδιαμορφώνοντας μια ενιαία Εθνική Στρατηγική; Γιατί;
του Δρ. Ευριπίδη Στ. Στυλιανίδη, επισκέπτη Καθηγητή Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου, πρ. Υπουργού & τ. βουλευτή Ροδόπης
Εφημερίδα ΠΑΡΟΝ
