Μιλάει και ο Ερντογάν για Λωζάννη

ΤΟΛΜΗΣΕ ΝΑ μιλήσει για τη Συνθήκη της Λωζάννης ο πρό­εδρος της Τουρκίας κ. Ερντογάν στην Αθήνα, ο άνθρωπος που συνεχίζει την απάνθρωπη συ­μπεριφορά ηγετών της γείτονος έναντι των Ρωμιών της Μικρός Ασίας και της Κωνσταντινού­πολης. Η ελληνική κυβέρνηση έχει πλέον και την ιστορική ευ­θύνη ότι του επέτρεψε να θίξει το θέμα όχι απολογούμενος και για να ζητήσει συγγνώμη για τα όσα τραγικά συνέβησαν και συμβαίνουν σε βάρος των Ελλή­νων. Και όχι μόνο του επέτρεψε, αλλά απάντησε στη χωρίς αιδώ και με αυθάδεια αναφορά του, με σχεδόν απολογητικό ύφος. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και η κυβέρνηση αισθάνθηκαν την ανάγκη να μιλήσουν περί της Συνθήκης με αναφορά όχι στις εκ μέρους της Τουρκίας επί 85 χρόνια συνεχείς παραβιάσεις της ούτε στα βάσανα των Ελλή­νων της Κωνσταντινούπολης, της Ιμβρου και της Τενέδου, αλλά στα δικαιώματα των μου­σουλμάνων της Δυτικής Θρά­κης, τα οποία αυτονοήτως απο­λαμβάνουν σε μια δημοκρατική χώρα όπως η Ελλάδα.

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν μίλησαν για τον υπονομευτικό, ως προς την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδος, ρόλο του τουρκικού προξε­νείου στην Κομοτηνή, δεν μί­λησαν για τη συμπεριφορά της Τουρκίας έναντι του Οικουμενι­κού Πατριαρχείου. Η γειτονική χώρα εξακολουθεί να το θεωρεί τουρκικό ίδρυμα και έχει υπό συνεχή παρακολούθηση και αδιάκοπο έλεγχο την κάθε δραστηριότητά του. Στην πρόσφατη διαθρησκειακή συνάντηση στην Αθήνα ο Πατριάρχης θεωρήθη­κε ως εκπρόσωπος της μουσουλ­μανικής Τουρκίας. Ο Αγγλος ιστορικός Στίβεν Ράνσιμαν ορθώς έχει χαρακτηρίσει το Οικου­μενικό Πατριαρχείο ως «Εκκλη­σία εν αιχμαλωσία». Αυθαίρετα η Τουρκία έκλεισε τη θεολογική Σχολή της Χάλκης και έκτοτε την κρατά κλειστή ενώ επέτρεψε να βεβηλωθούν ο σπουδαιότε­ρος παγκοσμίως χριστιανικός ναός της Αγίας Σοφίας και άλλοι ιστορικοί χριστιανικοί ναοί στην Κωνσταντινούπολη.

Η ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ Ομοσπονδία Κωνσταντινουπολιτών (Οικ. Ομ.Κων.) υπέβαλε προχθές υπό­μνημα στον Ερντογάν και παλαιότερα στον αντιπρόεδρό του Χακάν Τσαβούσογλου. Με αυτό ζητεί να επιστραφοόν στη διοί­κηση της Ελληνορθόδοξης Κοι­νότητας τα 18 «κατειλημμένα» ιδρύματα, που, κατά πλειοψηφία, βρίσκονται στα Πριγκηπόννησα και που παρανόμως δια­κατέχει η τουρκική κυβέρνηση. Επίσης ζητεί να επιστραφοόν στη δικαιούχο Ελληνορθόδοξη Κοινότητα της Πόλης τα πενή­ντα περίπου ακίνητα στη συ­νοικία του Γαλατά που ακόμα βρίσκονται υπό την παράνομη κατοχή των απογόνων του καταληψία Ευθήμ Ερένερολ Ακόμη η ΟικΟμ Κων. επισημαίνει ότι η τουρκική κυβέρνηση ουσιαστικά απαγορεύει την παλιννόστηση στη γενέτειρά τους νέων στην ηλικία Κωνσταντινουπολιτών.

ΕΠΙΠΛΕΟΝ, ΜΕΤΑ το πολυαίμα­κτο και απάνθρωπο πογκρόμ του 1955, διώχθηκαν και απε­λάθηκαν από την Κωνσταντι­νούπολη 120 χιλιάδες Ρωμιοί. Σημειώνεται ότι οι απελάσεις κράτησαν από το 1955 έως το 1971 και ακόμη περισσότερο, έως ότου οι Ελληνες που απέμειναν στην Πόλη να είναι σήμερα λιγότεροι από 2.000. Αυτό επισημάνθηκε σε Τούρκο καθηγητή πανεπιστημίου, σε ημερίδα της ΟικΟμ.Κων. και του ετέθη προς σύγκριση και προς σχολιασμό το γεγονός ότι στην Πόλη το 1922 υπήρχαν 140.000 Ελληνες και στη Δυτική Θράκη 100.000 μου­σουλμάνοι και σήμερα οι μου­σουλμάνοι έχουν γίνει 120.000 και οι Ελληνες στην Πόλη λιγότεροι από 2.000. Ο Τούρκος καθηγητής απάντησε με ωμή ειλικρίνεια ότι η Τουρκία είναι ισχυρό κράτος και μπόρεσε να το κάνει, ενώ η Ελλάδα μπορεί να ήθελε και εκείνη να το κάνει, αλλά δεν είχε και δεν έχει την ισχύ για να το κάνει…

ΚΑΤΑ ΤΑ 75 περίπου χρόνια από την υπογραφή της Συν­θήκης της Λωζάννης και κατά παράβασή της η Τουρκία δεν αναγνωρίζει νομική προσω­πικότητα στα ευαγή ιδρύματα που ανήκουν στο Πατριαρχείο. Οπως αποκάλυψε στην ημερί­δα της Οικ.Ομ.Κων. ο κ. Αντώ­νιος Παριζιάνος, σήμερα στην Πόλη υπάρχουν 65 βακούφια που ανήκουν στη μειονότητα και στα περισσότερα «οι κάτοι­κοι μετριούνται στα δάκτυλα της μιας χειρός». Εκλογές και σε αυτά τα ιδρύματα έγιναν για τελευταία φορά το 1970. Εκτοτε απαγορεύθηκαν, με αποτέλε­σμα να μην υπάρχει σωστή δι­αχείρισή τους. Το αίτημα είναι να επιτραπούν πάλι οι εκλογές στα βακούφια. Βέβαια, τίθεται το ερώτημα, με την πολιτική που ακολουθεί η Τουρκία, που κά­νει τους Ρωμιούς να εξακολου­θούν να εκπατρίζονται, και αν ακόμη η Γενική Διοίκηση Βακουφίων επιτρέψει τις εκλογές, ποιοι θα υπάρχουν για να ψη­φίσουν στα ρωμέικα ιδρύματα της Πόλης… Αυτό ακριβώς θέλει η Τουρκία. Με το να μην επι­τρέπει να ενωθούν, τα ιδρύματα αυτά συρρικνώνονται από μέλη και όταν δεν θα μείνει κανένα, θα περιέλθουν στο τουρκικό Δημόσιο. Τότε θα γίνει ο νόμος που θα επιτρέπει να ενωθούν τα ιδρύματα. Ενέργεια πονηρή, με ασφαλές για την Τουρκία αποτέ­λεσμα. Στα υπό ένωση ιδρύμα­τα δεν θα υπάρχουν μέλη ούτε περιουσία, αλλά η Τουρκία θα προβάλλει την προπαγάνδα ότι προστάτευσε τα δικαιώματα της μειονότητας.

ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ Ιμβρο, ιδιαίτερη πατρίδα του σημερινού Πατρι­άρχη, το 1923 και κατά παράβα­ση του άρθρου 14 της Συνθήκης απολύθηκαν τα εκλεγμένα από τους γηγενείς Ελληνες τοπικά δι­οικητικά στελέχη και εγκαταστά­θηκαν Τούρκοι αξιωματούχοι, που ανέλαβαν όλες τις εξουσίες. Στην Τένεδο η Τουρκία απέλασε 64 Ελληνες προκρίτους, ως ανε­πιθύμητους, αποκεφαλίζοντας έτσι την ηγεσία του ελληνικού νησιού. Στην Ιμβρο δεν υπήρ­χαν Τούρκοι έως το 1922. Τώρα είναι ελάχιστοι οι Ελληνες Το 1923 η Τουρκία δεν επέτρεψε σε 1.500 Ιμβριους, που είχαν καταφύγει στη Λήμνο και στη Θεσσαλονίκη, να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Στην Ιμβρο και στην Τένεδο επί πολλά χρόνια η Τουρκία απαγόρευε την ύπαρξη ελληνικού σχολείου για τα Ελληνόπαιδα που είχαν απομείνει.

ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ Τουρκία κατα­πατιόνται βάναυσα όχι μόνο τα δικαιώματα των Ελλήνων, των Κούρδων και των άλλων μειονο­τήτων, αλλά και των ιδίων των Τούρκων. Ο Ερντογάν μιλάει ως να είναι επικυρίαρχος της Ελ­λάδας αλλά εμείς πρέπει να του απαντήσουμε καταλλήλως.

Πηγή εφημερίδα “ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ”